“Herfst in de zomer”

Ik was helemaal uit mijn midden geslagen, midden in de zomer voelde ik de herfst. Ik voelde geen creatie ‘drang’ en dat voelde leeg en spannend, komt het nog wel terug? Waar ben ik? Ik had geen energie te creëren en ik voelde dat ik mocht gaan rusten en dat was fijn. Eindelijk voelen dat ik niet meer moest, maar dat het goed is, het is genoeg. Het is ontwaken uit weer een deel survivalmodus. Ik had voor mezelf na lange onzekerheid nu rust gecreëerd door te gaan werken in loondienst, wat een golf van rust overspoelde me en het duurde even voordat ik die golf volledig kon toelaten.

Geen verbinding met mijn creativiteit betekent eigenlijk dat ik ver van mezelf verwijderd was. Het is voor mij een goede indicator of ik die lijn met mezelf voel, zo niet, tja, dan heb ik mezelf ergens verlaten, heel menselijk, heel vervelend en het had echt tijd nodig om die verbinding weer te maken.

Daarbij was ik dus gaan werken op de allerleukste en fijnste plek, Mundo Vroedvrouwen. Ik werk daar sinds april 2 dagen als assistente en dit voelt als een heerlijke basis. Fijne collega’s en mooi werk. Ik leerde daar weer productief te zijn, het is heel anders werken dan in mijn eigen praktijk. Heel eerlijk, deze combinatie is goud. Het zet me aan en de financiële rust die ik hiermee kreeg maakte dat ik kon afzakken en gaan voelen wat ik nu echt wil met mijn eigen praktijk. Wat vind ik nou het allerleukste en mooiste om te doen en te brengen, waar kan ik geven, zodat ik niet leegloop. Het is altijd balanceren hier en omdat het niet meer ‘moest’ kon ik de tijd nemen hiervoor.

“Waar kan ik geven, zodat ik niet leegloop”

Ondanks de stilte naar buiten had ik wel mijn pilot rouwmassage, dit was een mooie ontdekkingstocht om nieuwe manieren te vinden om te openen voor rouw. Zonder te veel woorden, met ontspanning en soms inspanning het lichaam laten spreken. Ik heb me verwonderd.

Tevens kon ik door het uitzoomen, de rode draad zien door mijn leven. Ik ben mijn werkende leven gestart als fysiotherapeut en kom ik nu weer meer terug naar mijn roots, door met het lichaam te werken, het weefsel. Het geeft me zoveel energie!

Ik combineer het met de emotionele en mentale lagen, te verbinden met rouw, hier komt mijn transformatie werk goed tot zijn recht, het energetische is leidend, daar heb ik op leren vertrouwen.

Daarnaast heb ik altijd aantrekking gehad tot het mysterie van het leven, de dood en wat daarna, het fijnstoffelijke. De fysieke wereld combineren met de fijnstoffelijke, is wat mij werkelijk aanzet, ik voel hierin, dat ik de juiste weg ben ingeslagen.

Erkenning en Vrijheid

In mijn vorige werk had ik dagelijks gesprekken over palliatieve zorg en kwaliteit van sterven. Ik spreek dan ook graag over de dood, de taboes naar boven halen. Dit gaat voor mij in essentie over Léven: over levensvreugde en openen naar het leven, naar creatie, naar spelen, terugkeren naar onze ware natuur.

Geen onderdrukking en ontkenning, maar erkenning en vrijheid. Dit is het pad wat ik zelf bewandel en kom ik daarin ook de nodige obstakels tegen. Stagnatie. En toch zou ik niet anders willen, elke keer weer die JA voelen en kiezen voor ervaringen die mijn hart doen overstromen van liefde of doet breken van verdriet. Ik heb hierbij te zijn.

Bewust kiezen voor deze houding en plek geeft levenskracht, energie. Ik ga voor anker hier, in mezelf.

En waar ik mezelf verlaten had, vertel ik in de volgende blog…

Door met mij te werken ga je deze beweging zelf maken, kleine stappen of een grote sprong. Alles is mogelijk, het is kijken naar wat nu passend is voor jou. Ik kijk hier graag met je mee. Stuur me een berichtje als je de klik voelt.